Centrum Kultury Zamek to budynek, który był poddawany próbom historii. Został oddany do użytku w 1910 roku jako rezydencja cesarza Wilhelma II. Po 1939 roku podjęto decyzję o przebudowie dawnych apartamentów cesarskich na potrzeby wodza III Rzeszy. Podczas walk o wyzwolenie Poznania budynek został zniszczony, a następnie odbudowany, by służyć do celów administracyjnych miasta. Podczas przebudowy Skanska natrafiła na liczne niespodzianki pochodzące z kolejnych przebudów. Łącznie z budowy wywieziono ponad 6 700 m sześć. gruzu i innych materiałów z rozbiórki. We wnętrzu CK Zamek najbardziej efektownym elementem architektonicznym jest wielki eliptyczny świetlik umieszczony na podpartym w czterech miejscach pierścieniu oraz znajdująca się kilka metrów poniżej eliptyczna galeria z posadzką wykonaną z wielkich tafli szkła.
Przebudowa obejmowała ok. 100 pomieszczeń we wschodnim skrzydle Zamku o łącznej powierzchni ponad 5 000 m kw. i kubaturze 30 000 m sześc.
