Podkarpacki Pomnik Historii
Bazylika i klasztor oo. Bernardynów w Leżajsku to jeden z najcenniejszych zabytków architektury kościelnej z przełomu renesansu i baroku. Wzniesiona jako drewniany kościół w 1594 r., już w 1610 r. została – staraniem przybyłych dwa lata wcześniej do Leżajska bernardynów - przebudowana na murowaną świątynię. Obecny, wczesnobarokowy charakter zyskała w latach 1618 – 1628 dzięki fundacji marszałka wielkiego koronnego Łukasza Opalińskiego. Budową kierował architekt włoskiego pochodzenia Antonio Pellaccini.
W 1928 r. papież Pius XI podniósł Kościół Ojców Bernardynów w Leżajsku do godności Bazyliki Mniejszej, co miało duże znaczenie dla dalszego rozwoju tego ośrodka. Zespół bazyliki i klasztoru w Leżajsku jest unikatowym zabytkiem, chętnie odwiedzanym przez rzesze pielgrzymów i turystów z Polski i zagranicy. W 2005 r. Prezydent RP wpisał obiekt na listę Pomników Historii. We wnętrzu bazyliki znajdują się organy z II połowy XVII w., jedne z najcenniejszych w Europie pod względem budowy i bogatego zdobienia. Składające się z 3 samodzielnych instrumentów (1 w nawie głównej i 2 w nawach bocznych) tworzą jedyny w świecie zespół organowy, na którym może grać trzech organistów jednocześnie. Co roku we wnętrzu Bazyliki organizowane są koncerty w ramach Festiwali Muzyki w Łańcucie, a od 1992 roku w sezonie letnim również w ramach Międzynarodowych Festiwali Muzyki Organowej i Kameralnej.
