Zakończyły się prace związane z zabezpieczeniem i umocnieniem wzgórza zamkowego w Sochaczewie. Projekt o wartości prawie 3,8 mln zł netto został zrealizowany przez Skanska na zlecenie Gminy Miasta Sochaczew. Oficjalne otwarcie wzgórza dla zwiedzających odbędzie się 11 listopada br.
Zamkowe wzgórza w Sochaczewie doczekały się rewitalizacji. Zwiedzający będą teraz mogli cieszyć się spacerami wokół ruin XIV-wiecznego zamku, a także podziwiać utwardzony kamiennym brukiem dziedziniec zamku oraz pokryte roślinnością skarpy wzgórza.
Prace rozpoczęły się w 2012 roku. - Z uwagi na fakt, że skarpy wzgórza od strony północnej i zachodniej były w znacznym stopniu narażone na osuwanie, co stanowiło realne zagrożenie dla stateczności zachowanych murów, niezbędne było ich jak najszybsze zabezpieczenie - mówi Michał Piwoński, Kierownik Robót, Skanska
W ramach projektu Skanska doraźnie zabezpieczyła istniejące fragmenty ścian zamku na czas prowadzenia robót związanych z zabezpieczeniem skarp i wzgórza zamkowego. Jednocześnie wzmocniła skarpę po północnej stronie wzgórza.
Ściana kaszycowa
Ze względu na ograniczoną przestrzeń po północnej stronie wzgórza prace zabezpieczające wymagały wykonania ściany oporowej podtrzymującej północną skarpę. W celu jej wzmocnienia zrezygnowaliśmy z wykonywania masywnej ściany oporowej na rzecz gwoździowania wzgórza ze wzmocnieniem pojedynczymi kolumnami kaszyc drewnianych - mówi Tomasz Puchalski, Inżynier Projektu Skanska.
- Ściana kaszycowa, jako konstrukcja oporowa, wykonana została z elementów drewnianych, poprzecznych i podłużnych.Wznoszenie ściany polegało na naprzemiennym układaniu tych elementów wraz z sukcesywnym wypełnianiu kaszycy materiałem zasypowym. W efekcie powstała drewniana skrzynia wypełniona kruszywem mineralnym - wyjaśnia Tomasz Puchalski.
Długość ściany oporowej wynosi 80 m, a jej nachylenie 4:1. Docelowa szerokość kaszycy wynosi 1,65 m. Ściana oporowa została posadowiona na żelbetowym fundamencie bezpośrednim. Stateczność ściany kaszycowej zapewniona jest dzięki zakotwieniu ściany w masywie wzgórza za pomocą gwoździ gruntowych oraz dzięki ciężarowi ściany przeciwdziałającemu siłom wywracającym - dodaje Tomasz Puchalski.
Prace konserwatorskie
Skanska wykonała także prace konserwatorskie dotyczące zabezpieczenia istniejących ścian zamku.
Rewitalizacja obejmowała również zabezpieczenie murów przed dalszym niszczeniem. Stan techniczny zachowanych ruin zamku, a w szczególności ścian murowanych z cegły na zaprawie wapiennej, był bardzo zły. Były one w znacznej części zniszczone przez działania wojenne (I oraz II wojny światowej) i czynniki atmosferyczne. Zamek stał opuszczony od prawie 200 lat bez jakiejkolwiek opieki i konserwacji.
W ramach prac konserwatorskich zostały wykonane prace polegające m.in. na wzmocnieniu osypujących się cegieł i zapraw hydrofilnym preparatem krzemoorganicznym, dezynfekcji muru, usunięciu zapraw cementowych i nieestetycznie wykonanych wtórnych uzupełnień w miejscach ubytków cegieł i spoin oraz wymianie mocno zasolonych i zdezintegrowanych cegieł na nowe.
W celu zapewnienia zwiedzającym dostępu do wzgórz Skanska wykonała schody na tyłach istniejącego amfiteatru. Od strony skarpy północnej i zachodniej powstały też pochylnie dla pieszych o długości 210 m i szerokości 1,35 m, umożliwiające łagodne wejście i zejście ze szczytu.
W ramach projektu wykonaliśmy także roboty odwodnieniowe - wymienia Michał Piwoński. – Były to przyłącza kanalizacji deszczowej obsługujące remontowany teren, odwodnienie dziedzińca zamkowego, pochylni i skarp, drenaż zasypu za ścianą oporową oraz przepust kanalizacyjny przez groblę w rejonie ciągu pieszego.
Realizacja tego projektu ma ogromne znaczenie nie tylko z uwagi na walory historyczne terenu. Umocnienie wzgórza zamkowego wiąże się także ze zwiększeniem szans na rewitalizację zamku w przyszłości, co z kolei daje szanse na przyciąganie większej liczby turystów.
Zamek z historią
Ruiny zamku książąt mazowieckich są jednym z najcenniejszych zabytków Sochaczewa. Zamek murowany wzniesiony został w połowie XIV w. za czasów panowania księcia Siemowita III. Był wielokrotnie niszczony i odbudowywany. Ostatniej restauracji zamku dokonał w latach 1789-1790 starosta sochaczewski Kazimierz Walicki.
W 1794 r., w czasie insurekcji kościuszkowskiej, zamek został ponownie zburzony przez Prusaków. Od tej pory znajduje się w ruinie. Teren oraz wzgórze zamkowe objęte jest opieką konserwatora zabytków.